erop af
zijn clan was modderig, vlees en bonen kokend boven flauwe door damp belaagde vuurtjes. Het bos kil en koud. Iedereen is genoodzaakt hun mantels strak rond hun lijf te houden.
velen staren voor zich uit in de vlammen met een blik van heimwee en pijn. Allen waren moe van de strijd, de moed erin houdend met liederen, verhalen en drank.Het is vroeg in de nacht, pikdonker en weinigen verroeren zich.
Zompige laarzen banen zich een weg tussen de half slapende mannen. Het is de Tijgerclan-leider. Daar waar hij komt kan hij rekenen op vele vurige blikken, want hij is degene waar zij naar opkijken. Voor hem zouden ze de poorten van de hel bestormen. Grimmig kijkt hij neer op zijn manschappen, voelt hun angst, moeheid en twijfel. Ook hij is al dit, maar hij heeft vertrouwen in de goede afloop.
'Nog 1 veldslag mannen', spreekt hij hen toe. 'Nog 1 laatste aanval met al wat we hebben en we zullen zegevieren, dat beloof ik jullie!'
'Voel kracht en warmte in je hart, we zijn allemaal gebonden door het licht van de tijger dat erin brandt.Velen kameraden zijn dapper gestorven en zij kijken nu met liefde neer op ons vanuit hun stenen zetels tussen de sterren. Zij zijn nu bij ons.'
En hij wees naar de sterren, die boven de bomen straalden, als vrienden in het duister. 'Ga nog een keer mee met mij, de Tijgerburcht tegemoet. Onze vijand ligt in onze angst, laten we voor een keer gehoor geven aan de moed die ons voedt. Laat het ons verzwelgen tot we een zijn met de Almachtige Tijger en dansen kunnen in diens gezegende land!'
En zo , de volgende ochtend begonnen ze aan de 5-daagse mars doorheen het grauwe land, met weinig bezit, maar veel verlangen naar het einde van hun reis...
velen staren voor zich uit in de vlammen met een blik van heimwee en pijn. Allen waren moe van de strijd, de moed erin houdend met liederen, verhalen en drank.Het is vroeg in de nacht, pikdonker en weinigen verroeren zich.
Zompige laarzen banen zich een weg tussen de half slapende mannen. Het is de Tijgerclan-leider. Daar waar hij komt kan hij rekenen op vele vurige blikken, want hij is degene waar zij naar opkijken. Voor hem zouden ze de poorten van de hel bestormen. Grimmig kijkt hij neer op zijn manschappen, voelt hun angst, moeheid en twijfel. Ook hij is al dit, maar hij heeft vertrouwen in de goede afloop.
'Nog 1 veldslag mannen', spreekt hij hen toe. 'Nog 1 laatste aanval met al wat we hebben en we zullen zegevieren, dat beloof ik jullie!'
'Voel kracht en warmte in je hart, we zijn allemaal gebonden door het licht van de tijger dat erin brandt.Velen kameraden zijn dapper gestorven en zij kijken nu met liefde neer op ons vanuit hun stenen zetels tussen de sterren. Zij zijn nu bij ons.'
En hij wees naar de sterren, die boven de bomen straalden, als vrienden in het duister. 'Ga nog een keer mee met mij, de Tijgerburcht tegemoet. Onze vijand ligt in onze angst, laten we voor een keer gehoor geven aan de moed die ons voedt. Laat het ons verzwelgen tot we een zijn met de Almachtige Tijger en dansen kunnen in diens gezegende land!'
En zo , de volgende ochtend begonnen ze aan de 5-daagse mars doorheen het grauwe land, met weinig bezit, maar veel verlangen naar het einde van hun reis...
posted by dennis at 01:06
0 comments
