gaga

de trein herontekt zichzelf niet, maar misschien doe ik dat wel een beetje.
Zoals ik vaker hem begroet zonder het echt te doen, eerder bij wijze van spreken.
Zo, als ik hem zie komen met zijn ingebeeld stoom, op die manier voel ik me wel een beetje ok.
Hij gaat ergens heen. Avontuur of welkom geheten oorden.
Stel je zou blijven, niets zou er gebeuren, verveling zou toeslaan, sleur. eenzaamheid. Soms een beetje verdriet en verrassing. Of frustratie, ja stel u voor. Maar al te goed vermoed ik . Ik praat dan ook tegen mezelf.
De trein is dus een oord in beweging. Storen de Franstalige theatermakers u met hun zelfingenomen geraaskaal? Mechelen lonkt, alsook een andere zetel. Waarom lopen leeftijdgenoten rond met een blik bier? misschien brengt het rust. Geef mij maar slapeloosheid of het gevoel van niks doen. Waarom denk ik aan een houtworm?

hoofdletterloos begin

aanschuiven doet iedereen. Het hoort erbij. Tegenvallers eveneens. Waar wil ik heen?
Naar hetgeen ik dacht. Of misschien wilde ik gewoon even memmen.
Voor het slapen gaan , opdat de droom mij weer niet wakker schrikt. Hij droomt ook, zelfs met een plas. Gelukkig heb ik dan wat iets bij de hand, een handdoek bijvoorbeeld.
Zijn oude kinderbed is nu de woonst van draak en de gedroogde was blijft er vaak liggen.
Alles ligt goed waar het is , vind ik. laat maar hangen, liggen en stuk wezen. Stof is goed voor de weerstand. Het enige dat verveelt is geurhinder. Zelfs intieme lichaamsdelen van ons zijn hieraan onderhevig. Zelfs zeep kan onaangenaam smaken. Om maar te zwijgen van ironie, zeggen ze dan.

soms

soms stond ze zomaar scheef
gewoon te koekeloeren
naar het meer
er waren meeuwen

ze dacht het niet te durven bewegen
het beeld dat ze had opgeslagen

soms wou ze gewoon te veel uitdrukken met te weinig woorden
ze verslikte zich in haar haast
de trein der gebeurtenissen in te halen
hij was haar steeds voor
het gebeurde en dan pas was er het verhaal en dan pas haar reactie
ze wilde het verhaal zo graag voor zijn
daarom creëerde ze het zelf
ze begon met een meeuw
die vloog voor het eerst uit het nest en landde botsend op het gras
het was een scheve meeuw die meestal mooi zong, maar als ze slechtgezind was, zong ze vals
o begon het verhaal
als ze goed keek, zag ze het vervolg al in de verte aankomen
een hele vlucht meeuwen vloog door het raam
het glas was helder
het water heet

de beelden waren vluchtig
soms vond ze nog een flard in het holst van haar gedachten
toen al het water verdampte
verdween ook zij
geruisloos, alsof ze nooit geweest was
het was net alsof je iemand hoorde zuchten
maar er was niemand in de kamer
dus je zou het je wel ingebeeld hebben
of misschien was het een vleugelslag?

nog eens een liedje

dringend