regendruppels
marthe was twaalf. Het was een zonnige dag.. ze keek tv en haar moeder liep door het huis dingen te doen.
Met z'n tweetjes deelden ze hun leven , nooit was dat anders.
marthe heeft nooit een vader gehad maar ze miste het niet echt.
Op school deed ze haar best. Ze was pienter en rustig, ging niet snel op in de hevigheid die andere leeftijdgenootjes hadden.
op weg naar huis liep ze door het dorp, waar ze nu 6 jaar woont.
Een fijn dorp. Het merendeel spreekt frans. Ze stopt bijna dagelijks bij de bakker, moeder is geen zoetebek, maar zij wel . Haar favorieten waren rijst en appeltaart.
Ze was verlekkerd op goeie authentieke pudding ook. Haar bruine schone ontweken de plassen , denkend aan een liedje dat ze leuk vond. Ze neuriede graag. Op het pleintje stoeiden er jongens, ze keek er soms naar alsof ze aapjes waren, vaak negeerde ze hen. Ze wilde wel graag een vriendje om mee te praten, ze begreep jongens niet al te goed. Maar de meeste jongens waren wildebrassen en die paar die er lief uitzagen die waren zoals zij te verlegen.
Marthe had wel vriendinnetjes. Liefst niet teveel, geen hevige maar eerder bewuste zieltjes, die graag een beetje slimmere spelletjes speelden.
Ze kwam thuis, haar mama was nog niet daar, dus vandaar keek ze wat tv.
In de avond zaten ze samen te eten en te praten.
Haarmama keek altijd heel zacht en lief naar haar, ze had grijze haren , liep tegen de vijftig. Ze is laat mama geworden en daar was ze ondanks alle moeilijke tijden , heel blij om.
Als haar dochter sliep , bleef ze soms kijken in het deurgat..
Morgen had ze weer een heel drukke dag, maar het ging.. al mistte ze soms wel iemand.
Marthe sliep en droomde van een moeras, ze was verdwaald en moe. een bootje kwam haar tegemoet. Daarin zat een jongen met een oudere man, die met een grote stok door het water waadde. want plots was het een rivier. Het water verdeween, ze zweefden in de zwarte.. onder haar zag ze hier en daar een tak van een hoge boom. Ze wilde gillen, maar de jongen hield haar hand vast en stelde haar gerust. Ze voelde zich veilig en eigenlijk tegelijk ook.. geliefd.
Het ontbijt was anders.. alles dingen voelden anders aan die dag. Het onbekende roepte haar toe. ze wilde op zoek gaan naar iets, maar ze wist niet wat. .
toen dacht ze terug aan de droom, de jongen had blauwe ogen gehad, de man ook. zo blauw als de hare. Later dat jaar vertelde ze haar moeder de vele dromen en gedachten die haar parten speelden.
het was vrijdag, moeder was moe was moe. in de verte kwaakten enkele zeldzame kikkers. Het was fijn in het groen wonen.
'morgen gaan we eens naar de stad, is dat goed marthe? daarmee bedoelde ze Antwerpen. Daar kwamen ze niet vaak
maar goed , de volgende dag scheen de zon alweer. moeder bleek een beetje gespannen , maar lachte toch vrolijk.
twas een gevulde dag
.. om de een of andere reden was er iets gebeurd
maar marthe kon niet zeggen wat..
posted by dennis at 15:24
0 comments
